Go to Top

NTRA. SRA DEL REMEDIO – Charla misionera

La charla que dio Rocío me impresionó bastante, porque ella era una profesora muy cercana por su manera de transmitir su vivencia. Nos estuvo contando como su amigo sacerdote le comentó el proyecto de irse a hacer una misión a Guatemala. Desde un primer momento, le resultó una gran oportunidad para desconectar y por ello, se arriesgó a llevarla a cabo. Al llegar al lugar el aspecto que le resultó más complicado fue la convivencia y llevar hábitos de higiene tan comunes para su vida diaria pero que allí todo era diferente. A pesar de que su proyecto de ir misionando fuera dura y complicada sacó un balance muy enriquecedor para valorar los pequeños detalles de la vida.

Seguidamente, explicó su experiencia en Venezuela donde le resultó más positiva ya que nos expuso las costumbres, el pueblo y vida diaria de todo lo que hizo durante 1 mes. Nos contó que fue a enseñar a un grupo de niños de diferentes edades que seleccionó ella porque sintió que era dónde más podía ayudarles. Además, nos enseñó como vivían y eran sus casas ya que algunos tenían la costumbres de dormir en hamacas y no camas así como ver que los techos de algunas de sus viviendas eran elaborados con paja.

Personalmente, nos hizo reflexionar y llegar a sentir una gran tristeza ya que los niños por tal de cubrir sus necesidades alimentarias utilizaban cualquier recipiente donde pudieran recoger comida no importaba que estuviera sucio. Finalmente, terminamos llegando a la conclusión de que ellos eran felices con lo poco que tenían a pesar de sus dificultades.

Juanes Arias Usma y Juan David Cardona Londoño ( 2ºESO-B)

La mestra que va vindre a fer la xarrada és una docent d ´un col.legi que està molt feliç amb el seu treball. No obstant això, va aventurar-se a provar experiències noves que li enriquissim tant personal com professionalment. En primer lloc, va anar a Guatemala i es va quedar molt impactada amb el nivell tan elevat de pobresa que va veure i per eixe motiu, va arribar a pensar que era molt egoísta i caldria ser més humans. En segon lloc, va viatjar a fer la seua acció missionera a Veneçuela i va experimentar un gran canvi en la seua mentalitat ja que hi havien dos tipus de ciutat: per una banda, la zona amb un bon nivell econòmic i per altra banda, un nivell de pobresa molt marcat. A més a més, em va impressionar que menjara tortuga i ho van preparar amb tanta dedicació que ho va tastar encara que després es va posar malalta durant 3 dies.

En conclusió vaig arribar a pensar que hi ha xiquets que no tenen res per alimentar-se i altres tenen massa privilegis. Per aquest motiu, cal valorar l´esforç de les nostres famílies ja que podem omplir les primeres necessitats bàsiques.

Juanjo Flores Salort (2º ESO-A)

Deja un comentario

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *